|
IRC Fiction "ดิจิไซอิ๋ว เนี้ยว !!"
ฟิคชั่นนี้เป็นฟิคที่ข้าพเจ้าแต่งขึ้นสดๆใน IRC เมื่อตะกี๊ แต่งเอามันเอาฮาอย่างเดียว สำนวนจึงเอาแน่เอานอนไม่ได้ คิดซะว่าอ่านเอาฮาก็แล้วกันนะ
กาลครั้งหนึ่ง ที่เนิ่นนานมาแล้ว... เนิ่นนานเหลือเกิน...
บนยอดเขาฮวยก๊วยซัวมีหินใหญ่ก้อนหนึ่งตั้งอยู่ หินก้อนนี้ได้รับพลังจากดวงอาทิตย์มานานแสนนาน จนกระทั่งวันหนึ่งก้อนหินใหญ่เกิดระเบิดเสียงดัง
สนั่นหวั่นไหว ท่ามกลางฝุ่น ควันที่คละคลุ้งค่อยปรากฏร่างของ.... เด็กหูแมวคนหนึ่ง !
นัยน์ตาเด็กหูแมวสาดแสงสีทองเรืองรอง ส่องไปถึงดาวดึงส์พิภพยมโลก สร้างความตื่นตระหนกและความวายวอดแก่จักรพรรดิ์
ในเวลาต่อมา เด็กหูแมวได้ใช้กำลังตั้งตนเป็นหัวหน้าฝูงแมวทั้งหลายในเขาฮวยก๊วยซัว และขนานนามตนเองว่า "เดจิโกะจังผู้น่ารักที่สุดในโลก"
มาวันหนึ่งขณะนอนหลับ เดจิโกะจังได้ฝันประหลาด โดยฝันว่ามียมทูต 2 คนมาเอาตัวเธอไป เธอจึงสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ
หลังจากปรึกษากับแมวผู้เฒ่าแล้วเดจิโกะจังก็ได้สอบถามถึงวิธีที่จะเป็นอมตะไม่แก่ไม่ตาย ได้ความว่าต้องไปเรียนวิชาที่เกาะเซียน เดจิโกะจังจึงนั่งเรือไปยัง
เกาะเซียน แล้วขอร้อง ให้เซียนผู้เฒ่าสอนวิชาอมตะให้แก่ตน ผู้เฒ่าในตอนแรกว่าจะไม่รับ แต่เมื่อเห็นความน่ารักของเดจิโกะจังแล้วก็เปลี่ยนใจ ยอมรับเดจิโกะจังเป็น
ศิษย์โดยดี
เวลาผ่านไป เดจิโกะจังร่ำเรียนวิชาจากเซียนผู้เฒ่าจนหมด สามารถเหาะเหินเดินอากาศ และยังเรียนรู้วิชาแปลงกาย 72 ท่ามาด้วย
ก่อนจะลาอาจารย์กลับเขาฮวยก๊วยซัว เซียนผู้เฒ่าก็ได้มอบยานหูแมวให้กับเดจิโกะเป็นของขวัญก่อนลา เดจิโกะจังนั่งยานหูแมวพุ่งไปเพียง 2 ไมโครวินาที
ก็กลับมาถึงเขาฮวยก๊วยซัวโดยปลอดภัย
เวลาต่อมาได้มียมทูต 2 ตนมารับเดจิโกะจังไปยังนรก เดจิโกะจังโมโหจึงใช้เมการะบีมยิ่งใส่ยมทูตทั้ง 2 จนสลายกลายเป็นธุลี จากนั้นดึงเส้นผมออกมา
เป่าครั้งหนึ่ง ก็กลายเป็นร่างแยกของเดจิโกะจังมากมายบุกเข้าไปถน่มนรกจนราบคาบ
ก่อนกลับเดจิโกะจังได้ขีดชื่อแมวทั้งหลายทิ้งไปจากบัญชี และสั่งห้ามยมบาลมายุ่งเกี่ยวกับอายุขัยของพวกแมวอีก จากนั้นจึงได้กลับบ้านไปนอนดเหมือน
เดิม
เวลาต่อมายมบาลซึ่งโกรธแค้นเดจิโกะจังได้ไปรายงานเง็กเซียนฮ่องเต้ ส่งพลให้เง็กเซียนฮ่องเต้โมโหมาก ต้องส่งกองทัพเทพลงมาจัดการ ทว่า 36 ดาว
เหนือ 72 ดาวไต้ที่ลงมาจับกุมเดจิโกะจังกลับถูกตบตีจนต้องนีกระเจิดกระเจิง สุดท้ายจึงได้ล่าถอยไป
เดจิโกะจังยังไม่สะใจจึงได้บุกต่อขึ้นไปหมายถล่มสวรรค์ แต่ก็ได้เจอกับนาจาไท้จื่อเข้ามาขวาง ทั้งสองต่อสู้กันไปหลายชั่วโมงก็ยังไม่รู้ผล สุดท้ายเดจิโกะจัง
จึงได้โยนเปลือกกล้วยใส่นาจา ทำให้นาจาลื่นล้มหัวแตก หมดสภาพการต่อสู้
กองทัพสวรรค์ไม่มีใครต้านทานเดจิโกะจังได้อีก เดจิโกะจังจึงใช้เมการะบีมข่มขู่เง็กเซียนฮ่องเต้ให้มอบของกินและทรัพย์สินทั้งหมดมาให้กับตน
ทว่าอยุธยายังไม่สิ้นคนดี ในเวลานั้นได้ปรากฏร่างของเทพองค์หนึ่งขึ้น องค์ยูไลปรากฏตัวขึ้นและท้าพนันว่า หากเดจิโกะจังสามารถหนีออกจากฝ่ามือของ
ท่านได้ จะสั่งเง็กเซียนฮ่องเต้ให้มอบทุกสิ่งที่ต้องการให้
เดจิโกะไม่ชอบการพนันจึงไม่ยอมรับข้อเสนอ และยังรัดคอเง็กเซียนฮ่องเต้ไว้แน่นกว่าเดิม
เง็กเซียนฮ่องเต้ไม่รู้จะทำยังไง โชคดีที่ตอนนั้นนาจาไท้จื่อเดินถืออมยิ้มกลับมาพอดี เดจิโกะจังเห็นดังนั้นจึงได้ผละจากเง็กเซียนฮ่องเต้ แล้วพุ่งปราดไป
แย่งอมยิ้มของนาจาไท้จื่อมากิน
องค์ยูไลได้จังหวะจึงเสกลังส้มลังหนึ่งออกมาครอบเดจิโกะจังไว้ แล้วบอกว่า "อีก 500 ปีจะมีคนผู้หนึ่งมาช่วยเจ้า ระหว่างนี้ก็จงทบทวนความผิดของตัวเอง
ไปเถอะ"
เดจิโกะจังถูกทิ้งอยู่ในลังส้ม 500 ปี วันเวลาล่วงเลยผ่านไป
จนกระทั่งในเมืองอาคิบาฮาระ ปรากฏภิกษุที่เคร่งพระธรรมองค์หนึ่งขึ้น ภิกษุรูปนั้นมีชื่อว่า "ผู้ชัดการซัมจั๋ง"
ผู้จัดการซัมจั๋งออกเดินทางไปอัญเชิญพระไตรปิฎก ออกเดินทางไปได้ 320 ลี้ก็ได้พบกับลังส้มที่เดจิโกะจังถูกทิ้งไว้
เมื่อเห็นความน่ารักของเดจิโกะจังแล้วผู้จัดการซัมจั๋งก็เก็บเดจิโกะจังขึ้นมาเพื่อเอาไปเลี้ยง
เดจิโกะจังดีใจมากที่มีคนมาช่วยตน จึงร้องด้วยความยินดีว่า "ขอบคุณเนี้ยว เดจิโกะจะตามคุณผู้จัดการไปเอาคัมภีร์เองเนี้ยว !"
ผู้จัดการซัมจั๋งดีใจมาก จึงกล่าวถามว่า "แล้วเดจิโกะจังทำอะไรได้บ้างล่ะ ?"
เดจิโกะจังจึงได้หันไปทางเนินเขาสูง แล้วร้องว่า "ดูให้ดีๆนะเนี้ยว ! เมการะบีม !!!!!!!!!!!!!!!"
ในพริบตานั้นพลันปรากฏแสงสีทองพุ่งออกมาจากดวงตาของเดจิโกะจัง พุ่งเข้าหาเนินเขาสูงและระเบิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว
แต่เป็นเพราะเดจิโกะจังคำนวณผิดหรือเพราะเหตุใดไม่ทราบ แรงระเบิดอันรุนแรงของเมการะบีมกลับทำลายเนินเขาลูกนั้นจนกระจาย ก้อนหินใหญ่น้อย
พุ่งกระจายไปทั่วบริเวณ
ในช่วงเวลานั้น ก้อนหินที่ใหญ่ที่สุดได้พุ่งทะยานขึ้นไปบนฟ้า และหายวับไปกับหมู่ดาว
สามนาทีต่อจากนั้น บนฟ้าก็ได้ปรากฏวัตถุลึกลับชิ้นหนึ่งพุ่งตรงลงมาพร้อมกับเปลวเพลิง
ที่แท้หินก้อนใหญ่เมื่อครู่ได้พุ่งขึ้นไปถึงอวกาศ และได้ชนเข้ากับยานอวกาศของมนุษย์ดาวดุ่นที่คิดจะมารุกรานโลกเข้าพอดี
ที่แท้หินก้อนใหญ่เมื่อครู่ได้พุ่งขึ้นไปถึงอวกาศ และได้ชนเข้ากับยานอวกาศของมนุษย์ดาวตุ่นที่คิดจะมารุกรานโลกเข้าพอดี
ยานอวกาศที่เสียการทรงตัวร่วงลงมายังผิวโลก และลุกไหม้กลายเป็นตุ๊กตาเพลิง พุ่งตรงเข้าหาเดจิโกะจังด้วยความรวดเร็ว
โชคดีที่เดจิโกะจังมีความรวดเร็วเทียบเท่ากับแมว จึงสามารถหลบยานอวกาศนั้นได้ททันท่วงที
แต่อนิจจา ผู้จัดการซัมจั๋งที่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลยกลับถูกยานอวกาศของมนุษย์ดาวตุ่นพุ่งใส่ซะเอง เสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหวอีกครั้ง แต่คราวนี้ไม่เหลือแม้
แต่ซากของผู้จัดการซัมจั๋งอีกแล้ว
เดจิโกะจังยืนอึ้งอยู่ชั่วครู่ เมื่อนึกได้ว่าไม่มีผู้มีพระคุณให้ตอบแทนแล้วตนก็เท่ากับไม่มีเรื่องจะต้องทำ จขึงมุ่งหน้ากลับบ้านที่เขาฮวยก๊วยซัว ไปใช้ชีวิตอยู่อย่างมีความสุข
จบ......
Edit by กริฟ - 03 ก.พ.48 เวลา 10:28:57 น.
|
